ملاکهای تشخیصی اختلال شخصیت وسواسی - جبری

ویژگی اصلی اختلال شخصیت وسواسی – جبری ، اشتغال ذهنی به نظم ، کمال گرایی و کنترل ذهنی

و میان فردی به بهانه از دست دادن انعطاف پذیری ، گشاده رویی ، و کارامدی که از اوایل

بزرگسالی اغاز و در زمینه های گوناگون ظاهر می گردد .

افراد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی – جبری کوشش می کنند تا از طریق توجه زیاد به قواعد ،

جزئیات بیهوده ، روشها ، فهرست ها یا برنامه ها به یک حس کنترل دست یابند به گونه ای که

هدف اصلی فعالیت از بین می رود ( ملاک 1 ) .

کمال گرایی مانع از تکمیل کارها می شود ( برای مثال ، از کامل کردن یک طرح به علت اینکه

معیارهای بیش از اندازه دقیق او براورده نشده اند ، ناتوان است ) . ( ملاک 2)

شیفتگی شدید به کار و تولید تا اندازه ای که فعالیتهای تفریحی و دوستیها نادیده گرفته می شوند

( ناشی ازنیاز اقتصادی اشکار نیست ) . ( ملاک 3)

وظیفه شناسی افراطی ، دقیق بودن زیاد و انعطاف نا پذیری در مورد مسائل اخلاقی و ارزشی

( که با هویت فرهنگی یا مذهبی تبیین نمی شود ). (ملاک 4)

افراد مبتلا به این اختلال ممکن است از دورانداختن اشیا ئ فرسوده یا بی ارزش حتی زمانی که

هیچ ارزش عاطفی ندارند ، ناتوان باشند . ( ملاک 5)

اکراه در واگذاری تکالیف به دیگران و یا همکاری با دیگران مگر اینکه دیگران روش وی را

در انجام کارها به طورکامل قبول کنند . ( ملاک 6)

ناخن خشکی وخسیس بودن نسبت به خود و دیگران ، به اعتقاد انها پول چیزی است که باید

ان را برای فجایع اتی پس انداز کرد . ( ملاک 7)

انعطاف ناپذیر و سرسختی (ملاک 8)

منبع :

متن تجدید نظر شده راهنمای تشخیصی و اماری اختلالهای روانی . چاپ چهارم – 2000

ترجمه : دکتر محمد رضا نیکخو – هامایاک اوادیس یانس .